Winnaar met stijl

Het heeft een behoorlijk aantal jaren geduurd, maar Borussia Dortmund is eindelijk ‘zuruck im Konigsklasse’. De regerend kampioen mocht gisteravond het bal der giganten openen in eigen huis. Arsenal was de tegenstander. Een club van stand, maar door het vertrek van enkele sterkhouders beschikt Arsene Wenger momenteel over een matige selectie. Hierdoor was er voor de thuisploeg geen beter moment om Arsenal te treffen. Na jaren vol tegenslag beleefde de ploeg van de excentrieke trainer Jurgen Klopp het afgelopen seizoen een jaargang waarin alles op zijn plek viel. De equipe was uitermate fit en speelde met fris en aanvallend voetbal menig tegenstander van het kastje naar de muur. Dit seizoen zal het de terugkeer in de top van het Duitse voetbal willen bevestigen. De start in de Bundesliga is echter uitermate moeizaam. Het gaat gewoon in tegenstelling tot vorig seizoen even niet vanzelf. Er is een gebrek aan doortastend optreden en teveel spelers zijn niet in vorm. Op momenten dat een ploeg niet in vorm is moet een leider de rest naar een hoger niveau brengen.

Rondom het Westfalen stadion(krijg Signal Iduna Park niet uit mijn bek) hing gisteravond een fantastische atmosfeer. Het kriebelde bij de fans, de volgers en alle medewerkers van Borussia Dortmund. Eindelijk weer terug op het hoogste podium. Nadat de fantastische Sudtribune een prachtige sfeeractie onthulde kon de wedstrijd van start. Ik was erg benieuwd hoe volwassen het jonge elftal van Klopp daadwerkelijk zou zijn. Er waren zeker vier spelers(Subotic,Schmelzer,Grosskreutz en Lewandowski) waarvan al snel was vast te stellen dat die zwaar onder hen gebruikelijke niveau speelden. De ploeg moest echt werken om het gebruikelijke positiespel te kunnen spelen. Dit lag niet aan het afwachtende en apathische Arsenal, maar puur aan henzelf. De twijfel begon toe te slaan, maar er was één iemand die ervoor zorgde dat de gehele ploeg weer in zichzelf begon te geloven.

Na Jurgen Kohler en Christian Worns heeft Borussia Dortmund een nieuwe leider in het hart van de verdediging. In het verleden had Mats Hummels nog weleens een moment van concentratie verlies waardoor hij elke wedstrijd wel op een foutje viel te betrappen. Maar gisteren zag ik een nieuwe Mats Hummels. De nog maar 22-jarige Hummels verplaatste het spel met enkele wonderschone lange passes. In de duels was hij zonder overtredingen te maken ijzersterk en met het constant inschuiven richting het middenveld spoorde hij zijn teamgenoten aan om te blijven vechten voor een goed resultaat. Het is lang geleden dat ik zo’n aanjager centraal in de verdediging heb zien spelen. Waar zijn collega’s onderuit gingen stond Hummels op. Hij straalde de winnaars mentaliteit uit die ik zelden heb gezien. Borst vooruit, hoofd omhoog, strijdend voor iedere meter. En dit met een flair als een echte ‘spielmacher’. Sommige spelers willen weleens laten zien hoe graag ze willen winnen, maar doen dit door overtredingen te maken die op en dikwijls over het randje gaan. Mats niet, hij speelde gracieus en leidde zijn ploeg als een echte winnaar naar een onverdiend gelijkspel. Onverdiend, want als er één man verdiende te winnen dan was het Mats Hummels; een winnaar met een glorieuze toekomst.