Beste supporters ter wereld verdienen een eindronde

Dat het Nederlands elftal op het WK in Zuid-Afrika de finale haalde was leuk, maar voor mij absoluut niet meer dan dat. Ik voelde voor aanvang van de wedstrijd geen spanning of hoop. Was de finale Duitsland-Uruguay geweest dan had ik op exact dezelfde wijze de wedstrijd beleefd. Ik besefte bij het lezen van het Nederlandse honkbal succes dat ook bij andere sporten goede prestatie mij niet raken. Er zijn echter twee uitzonderingen; het wielrennen en als de betreffende voetballer Manchester United vertegenwoordigd of er een verleden heeft gehad. Het is absoluut niet zo dat ik tégen een Nederlandse sporter ben. Ik word er gewoon niet warm van. Misschien komt het door de fans die zich over de top aankleden en zich gedragen alsof elk moment van de dag het carnaval kan beginnen. Ik bedoel maar, wat heeft een indiaan in hemelsnaam met voetbal of Nederland te maken. De Roemenen wisten het een aantal jaren geleden al treffend op een spandoek te kalken: You’re not fans, You’re clowns! Er zijn wel een aantal landen waar ik sympathie voor heb en er is er één waar ik wel een warm gevoel van krijg. De afgelopen dagen heb ik geconcludeerd dat ook hier mijn liefde voor Manchester United een rode draad is.

Bovenstaand fragment heb ik live op tv gezien. Ik overdrijf echt niet als ik sindsdien het filmpje zo’n honderd keer heb opgestart. Het kan ook meer zijn, maar minder zeker niet. In het najaar van 2007 was er de belangrijke kwalificatie wedstrijd tussen Schotland en Italie. De laatste kans voor het thuisland om een ticket naar Oostenrijk en Zwitserland te verdienen. Bijna alle ingrediënten voor een goed resultaat waren aanwezig. De muziek bij opkomst, het weer waar de thuisspelers wel aan gewend waren, het vuurwerk, de spanning, de toeschouwers en tot slot het prachtige Flower of Scotland dat met zó veel passie werd uitgevoerd. Ik gebruik bewust niet zingen,want het ging niet om de schoonheidsprijs. Het ging om het gevoel dat het hele stadion, tijdens de voor Schotten zo diepe betekenis van het lied, duidelijk maakte: wij gaan ervoor! Op het veld streden de ongepolijste voetballers voor elke meter. Het bleek niet genoeg, want de geraffineerde Italianen wonnen met 1-2. Er was dus toch nog een ontbrekend element. De ploeg beschikte simpelweg over te weinig kwaliteit.

Het is alweer bijna een week geleden dat de laatste speelronde in de kwalificatie voor het EK van volgend jaar plaatsvond. De Schotten hadden nog een kans om als tweede te eindigen en zo een plek in de play offs te bemachtigen. Er moest dan wel even gewonnen worden van de succesvolle Spanjaarden. Ook als er werd verloren was er nog een uitvlucht, maar dan moest Tsjechie op bezoek bij Litouwen verliezen. In Alicante waren in en om het stadion zo’n 15.000 Schotten die hun ploeg vol goede moed steunden. Het was werkelijk genieten van een prachtige sfeer dat overstraalde op de ploeg. Er werd weliswaar verloren, maar ondanks het kwaliteitsverschil waren de beperkte Schotten zeker niet kansloos. Tsjechie won vrij eenvoudig zijn laatste wedstrijd waardoor zij de tweede positie innamen. Wéér geen eindronde voor de beste supporters ter wereld.

Het duurt nog een tijd voordat de kwalificatie van het volgende WK zal starten. In een poule met Kroatie,Servie,Belgie,Macedonie en Wales zal het een ontzettend moeilijke opgave worden om de eindronde in Brazilie te bereiken. Er is gewoon te weinig kwaliteit aanwezig. Dit beseft de Tartan Army zelf ook wel, maar dat maakt hun steun er juist nog groter op. Wie de geschiedenis tussen de Engelsen en de Schotten kent weet dat het volkje ontzettend strijdbaar is. Ze steunen elkaar door dik en dun waardoor ze dikwijls het gebrek aan kwaliteit weten te compenseren. Mijn steun heeft het land ook. Niet zo vreemd eigenlijk, want er is tussen Schotland en Manchester United op verschillende manieren een heel duidelijke connectie. Een connectie die verder gaat dan iconen Sir Alex Ferguson en Sir Matt Busby. Daarover later wellicht meer…..