Na het beruchte ‘calciopoli’ schandaal waarbij de toenmalige directie onder aanvoering van Luciano Moggi over de schreef was gegaan moest Juventus noodgedwongen een seizoen in Serie B verblijven. Enkele sterspelers, zoals Buffon Nedved en Del Piero besloten de club trouw te blijven en slaagden er ondanks negen strafpunten vrij eenvoudig in om direct te promoveren. De bianchoneri waren weer terug in de Serie A, maar de schade bleek groter te zijn dan dat ene jaartje op het tweede niveau. Ook het opstappen van de omstreden beleidsbepalers had zijn consequenties. Het leek wel of de fundering van de club helemaal weg was. Een club met een grote historie, maar had het ook toekomst?
 |
De meest geliefde en tegelijkertijd ook meest gehate club van Italie trachtte op een snelle manier terug te keren naar de top van de Serie A. De stuurloze club werd een tombola. Het was een komen en gaan van trainers en spelers. De jacht op de aansluiting werd een wanhopige achtervolging waarin er fout op fout werd gemaakt. Dit seizoen lijkt het erop dat Juventus weer terug is waar het al zo lang is geweest; terug aan de top van Serie A! In de voor Juve zeer succesvolle jaren negentig was de huidige trainer Antonio Conte een uiterst nuttige middenvelder. Destijds was hij een harde werker die niet overliep van techniek, maar tussen sterren als Zidane en Davids wel zijn waarde kende. Zoals elke zomer werd er ook deze zomer behoorlijk geïnvesteerd in nieuwe spelers. Het verschil met voorgaande jaren is echter dat nieuwkomers, zoals Eljero Elia, niet direct een gegarandeerde basisplaats krijgen. Antonio Conte geeft ze de tijd om zich aan te passen aan de club en de speelwijze. Daarbij vergeet hij niet om de ontwikkeling van de eigen veelbelovende jeugd te betrekken bij de selectie. Conte gedraagt zich als trainer eigenlijk zoals hij als speler was. Oog voor alle geledingen in de club, hard werken en het allemaal niet moeilijker maken dan het is. De werkwijze lijkt aan te slaan. Samen met Udinese voert het de ranglijst aan en is er een gat geslagen met de Milanese kampioenen van de afgelopen jaren. Het lijkt erop dat de terugkeer aan de top zijn eerste fase in gaat. Maar dit seizoen werd er ook een andere verandering afgerond die op lange termijn wel eens de belangrijkste verandering kan zijn geweest die de club in jaren heeft gedaan. Niet elke verandering is ook direct een verbetering. Een wijsheid die Juve wel kan onderschrijven. Echter is deze verandering overduidelijk een verbetering. Zowel financieel als emotioneel.
De beste beslissing die Juventus de afgelopen jaren maakte was niet het aantrekken van een speler of een trainer. Er werd een groter plan ontwikkeld. De fundering van de club was immers weg, dus besloot de leiding maar direct om een heel nieuw huis te bouwen. Het sterk verouderde stadion Delle Alpi zou gerenoveerd worden en wel op een heel bijzondere manier. Op het bestaande complex werd een gloednieuw stadion binnen de contouren van het oude gebouwd. De historie werd door het behoud van de locatie niet vergeten, maar daarnaast liet men zien dat er met het ultramoderne stadion,waarbij de toeschouwers niet meer met een verrekijker op de tribune hoeven te zitten, weer aan de toekomst werd gewerkt. Nog belangrijker daarbij is dat de oude dame als enige Italiaanse topclub het huis in eigen beheer heeft. Diverse onderzoeken hebben immers uitgewezen dat dit financieel grote voordelen heeft. Concurrende clubs zijn zich nu ook aan het orienteren op zo’n aanpak, want zij beseffen dat de televisie inkomsten dalende zijn. Laat dit nu net de grootste inkomsten bron van Italiaanse clubs zijn.
Juventus heeft zichtbaar ingespeeld op de toekomst. Het stadion zorgt ervoor dat de fans zich weer thuis voelen, Conte zorgt ervoor dat de jonge veulens niet genegeerd worden. Het zal niet lang duren voor we Juventus in de Champions League kunnen begroeten. Het huis is er klaar voor, de bewoners ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten