De afgelopen zeven jaar werd Bayern Munchen aan het einde van de competitie vier keer tot kampioen gekroond. In 2007 en 2009 waren het respectievelijk VFB Stuttgart en VFL Wolfsburg die de hegemonie van ‘der Rekordmeister’ wisten te doorbreken. Zij konden het succes echter niet vasthouden, want zij zakten de daaropvolgende jaren volkomen door het ijs. Aan de top blijven blijkt dus toch lastiger dan aan de top komen. Vorig jaar verraste Borussia Dortmund door met fris en aanvallend voetbal de titel op te eisen. Vanuit alle hoeken van het land ontvingen de ‘Schwarz-Gelben’ complimenten voor hun leuke spel, de goede resultaten en het fantastische beleid. Dat Dortmund in tegenstelling tot Stuttgart en vooral Wolfsburg geen eendagsvlieg zou zijn werd door velen als vanzelfsprekend beschouwd. De volksclub was een sleeping giant die tot ontploffing was gebracht door een heel duidelijk beleid. De goed opgezette jeugdopleiding begon zijn vruchten af te werpen(onder andere Gotze) en de transferpolitiek was uitermate succesvol(onder andere Kagawa die voor slechts vier ton werd aangetrokken) De scouting en de technische staf onder leiding van Jurgen Klopp zocht zeer intensief naar jonge hongerige spelers die vooral ook wat hun karakter betreft heel goed bij de club en elkaar zouden passen. Daarnaast werd er een soort plafond ingesteld. Men had geleerd van de periode waarin alles kon. Vorige week veranderde de club plots van koers. Kostte voorheen de komst van bijvoorbeeld Hummels,Subotic,Lewandowski en Barrios per speler zo’n vijf of hooguit zes miljoen euro. Nu werd Marco Reus voor een gigantisch bedrag vastgelegd. Voor maarliefst zeventien miljoen euro keert de verloren zoon komende zomer terug naar Dortmund.
Over de kwaliteiten van Reus twijfelt vrijwel niemand. Dat Borussia Mönchengladbach dit seizoen zulke hoge ogen gooit komt door het hechte collectief dat Lucien Favre heeft gesmeed. De 22-jarige Reus is in het collectief de creatieve speler die het verschil maakt. Juist op momenten dat hij ontbrak liet de ploeg punten liggen. Een clausule in zijn contract zorgde ervoor dat in Mönchengladbach de regie over het verblijf van Reus uit handen werd gegeven. De nieuwe Duitse sensatie werd diverse keren serieus gelinkt aan een overstap naar Bayern Munchen en zelfs vanuit Londen toonden Arsenal en Chelsea hun interesse. Het nieuws dat uitgerekend Borussia Dortmund hem voor vijf seizoenen vastlegde was voor velen heel verrassend. Dat de geboren Dortmunder een deel van zijn jeugd bij de opleiding van Borussia had doorgebracht was bekend. Dat Jurgen Klopp een jaar eerder al zeer gecharmeerd was van het technische loopwonder ook. Maar dat de conservatieve Watzke zo’n gigantisch bedrag kon aangeven aan één speler wekte zorgde nogal voor wat verbazing. De club staat er weliswaar financieel uitstekend voor, maar een stap van een plafond a zes miljoen in één keer verhogen naar zeventien is immens. De plotselinge koerswijziging is voor mij te verklaren door te denken dat er komende zomer één of meerdere spelers voor een gigantisch bedrag zal worden verkocht. Vooral het waarschijnlijke vertrek van Mario Gotze zal ervoor zorgen dat het clubrecord wordt verbroken. De club loopt vooruit op zijn vertrek en heeft met Reus dus al de opvolger in huis. Op zich een goede gedachte, maar het betaalde bedrag is voor een zelf opgeleide speler wel veel te hoog. Ik heb dan ook mijn vraagtekens bij dit beleid en ben dan ook benieuwd hoe andere spelers worden vervangen. De toekomst zal leren of Reus een uitzondering blijkt te zijn of dat het geld weer uit het voormalig Westfalen stadion rolt. Het zorgvuldig opgebouwde beleid staat op een kruising. Terug naar het grote geld of de succesvol ingezette weg voortzetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten